YELLOW
Zawgicode
..............
CREDIT TO ( အေတြးပင္လယ္ျပာ မွ ကူးယူသည္ )
YELLOW ( ၁ )
( လူလူ ေရးသည္ )
ရွမ္းၿပည္နယ္ ။ ေတာင္ၾကီးၿမိဳ႕ ။ ၿပည္နယ္ ရဲတပ္ဖြဲ႕မွဴးရံုး ...။
“ လံုၿခံဳေရး လမ္းေၾကာင္းေတြ အားလံုး စီစဥ္ ၿပီးပါၿပီ ရဲမွဴး ....”
ေၿခစံုဆြဲ အေလးၿပဳကာ ေၿပာလိုက္တဲ႕ ဒုရဲအုပ္ ေဆြေဆြထြန္း ကို လက္ေတာ႕ပ္ နဲ႕ အလုပ္မ်ားေနတဲ႕ ရဲမွဴး ဦးမင္းလတ္ တခ်က္ေမာ႕ၾကည္႕သည္ ။
“ ေအး..ေကာင္းတယ္ ...ေရွ႕ဆံုးက ပြိဳင္႕ကားမွာ အရာရွိ ဘယ္သူပါလဲ ...”
“ ရဲအုပ္ ေက်ာ္ေမာင္ေမာင္ ပါ ရဲမွဴး ....”
“ ေအး ေကာင္းတယ္ ...ယဥ္ယဥ္ႏြယ္ ကို ခဏ ေခၚလိုက္ ...”
“ ဟုတ္...ရဲမွဴး ....”
ဒုရဲအုပ္ ေဆြေဆြထြန္း သူ႕ေရွ႕က ထြက္အသြား သူ တခ်က္ၾကည္႕လိုက္သည္ ။ အၿပာရင္႕ေရာင္ ယူနီေဖါင္း စကပ္ ေအာက္က တင္ပါးၾကီးေတြက ထယ္ထယ္၀ါ၀ါ ၀င္႕၀င္႕ ၾကြားၾကြား နဲ႕မသိမသာ တုန္ခါေနသည္ ။ သက္ၿပင္းခ်ရင္း ... အင္း ဒီသူငယ္မ က်န္းမာေရး ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းတယ္.. လို႕ သူ႕စိတ္ထဲက မွတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္ ။ ရဲအုပ္ယဥ္ယဥ္ႏြယ္ ေရာက္လာသည္ ။ သူ႕ကို အေလးၿပဳရင္း ..
“ ရဲမွဴး...ဘာလိုပါလဲ ...” လို႕ ေမးသည္ ။
“ အဖိုးၾကီးေကာ ..ဘယ္ေတာ႕ ထြက္မယ္တဲ႕လဲ ...”
လို႕ သူ ေမးလိုက္သည္ ။ ယဥ္ယဥ္ႏြယ္က..
“ ခုထိေတာ႕ ဒုတိုင္းမွဴးနဲ႕ စကားေကာင္းေနတယ္ ရဲမွဴး ..ထြက္မယ္႕သေဘာ မရွိေသးဘူး ရွင္႕ ..”
လို႕ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေၿပာသည္ ။
“ ဒါ..ခ်ေနၾကလား ...”
လက္မကို ပါးစပ္နား ထိုးၿပရင္း ေမးသည္ ။ ယဥ္ယဥ္ႏြယ္က ..
“ ဟုတ္..ရဲမွဴး..”
လို႕ ေၿဖသည္ ။ ဒုရဲအုပ္ ေဆြေဆြထြန္း နဲ႕ ရဲအုပ္ ယဥ္ယဥ္ႏြယ္တို႕က သူနဲ႕ အတူ ရဲခ်ဳပ္ရဲ႕ ရံုးအဖြဲ႕အၿဖစ္ ေတာင္ၾကီး ခရီးစဥ္မွာ လိုက္လာၾကတာ ..။ ညရနာရီအထိ ရဲခ်ဳပ္က မၿပန္ေသး ။ သူ အေဆာက္အဦး အၿပင္ဖက္ကို ထြက္ခဲ႕သည္ ။ ေလေအးေအး က သူ႕ကို အိပ္ခ်င္စိတ္ေတြ ပေပ်ာက္သြာေစသည္ ။ ႏွင္းမွံဳေတြ ၾကားထဲ ကင္းေစာင္႕ေနၾကတဲ႕ သူ႕လူေတြကို ေတြ႕လိုက္သည္ ။ အေမွာင္ရိပ္မွာ အၿပာရင္႕ေရာင္ ဂ်ာကင္..နဲ႕ အမ္၁၆ ကို ပိုက္ရင္း ရပ္ေနတဲ႕ ရဲတပ္သားေလး ကို သူ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕လိုက္သည္ ။
သက္ဦးဆန္း ...။ ဒီေကာင္ေလးသည္ မ်က္ႏွာထားေလး ေကာင္းၿပီး ဖင္ေပါ႕ၿပီး ခိုင္းေကာင္းလို႕ ရန္ကုန္ကေန သူ ေခၚခဲ႕သည္ ။ သက္ဦးဆန္းက ..
“ ရဲမွဴး...ဘာလိုပါလဲ ခင္ဗ်...”
လို႕ သူ႕ကို ေမးသည္ ။
“ မလိုပါဘူးကြာ..မင္း အရမ္းခ်မ္းေနလား ...”
လို႕ ၿပန္ေမးရင္း သူ႕လက္က နာရီကို ၾကည္႕သည္ ။
“ မခ်မ္းပါဘူး ..ရဲမွဴး ...”
လို႕ သက္ဦးဆန္း ေၿဖသည္ ။ သက္ဦးဆန္း ကင္းေစာင္႕ေနတာကို ၾကည္႕ၿပီး တခ်ိန္က သူလဲ ဒီလိုေဆာင္းကာလ ဒီ ေတာင္ၾကီးၿမိဳ႕မွာဘဲ ကင္းေစာင္႕ခဲ႕ရတာေလးေတြကို သူ ၿပန္ေၿပာင္း သတိရ မိသြားသည္ ..။ အဲဒီတံုးက ...။ အဲဒီတံုးက သူသည္ သက္ဦးဆန္းလိုဘဲ ရဲတပ္သားေလးတေယာက္ ၿဖစ္ခဲ႕သည္ ။ ဒီလို ေဆာင္းအခါသမယ ေတြမွာ အၿပင္ဖက္မွာ ကင္းတာ၀န္က်ခဲ႕ဘူးသည္ ။ ရဲမွဴးၾကီးရဲ႕ အက္စေကာ႕ လံုၿခံဳေရး လိုက္ခဲ႕ရဘူးသည္ ။ ဒီလို ရဲမွဴးၾကီး ရဲ႕ အက္စေကာ႕ လုပ္ရင္း ..မမပြင္႕နဲ႕ ဆံုခဲ႕ရသည္ ။ မမပြင္႕ သည္ သူတို႕ ရဲမွဴးၾကီးရဲ႕ သမီး ၿဖစ္သည္ ။ ရဲမွဴးၾကီးရဲ႕ သမီး နဲ႕ ရဲတပ္သားေလးတို႕ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ က ထိုေခတ္ထိုအခါမွာ လူေၿပာမ်ားတဲ႕ နံမည္ၾကီး ဇာတ္လမ္း ၿဖစ္ခဲ႕ရသည္ ။
မမပြင္႕သည္ သူ႕လို အညၾတ ရဲတပ္သားေလးကို ၿပန္ခ်စ္ခဲ႕သည္ ။ တဏွာကို အရင္းခံသည္ဘဲ ဆိုဆို..မမပြင္႕သည္ သူ႕ကို ခ်စ္ေၾကာင္း သူ႕မိဘေတြ အေရွ႕မွာ ရဲရဲ၀န္႕၀န္႕ ေၿပာခဲ႕ ၀န္ခံခဲ႕သည္ ။ မမပြင္႕ေၾကာင္႕လဲ သူသည္ ယခု လက္ရွိအေၿခအေနကို ေရာက္ရွိခဲ႕ရတာ ပါ ။ မမပြင္႕ နဲ႕ သူ ခ်စ္ခဲ႕ၾကၿပီး အခ်စ္ေတြ လြန္ခဲ႕တာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ၿဖစ္လာသည္ ။ မိဘေတြ မရွိခ်ိန္ အိမ္ေပၚမွာ ခ်စ္စခန္းဖြင္႕ခဲ႕ၾကသလို သူငယ္ခ်င္း အိမ္ေတြမွာလဲ ခ်ိန္းေတြ႕ခဲ႕ၾကသည္ ။ ၿမိဳ႕ၿပင္ ေတာထဲမွာလည္း ဆံုၿပီး အခ်စ္လြန္ခဲ႕ၾကသည္ ။ တေန႕မွာ မမပြင္႕ နဲ႕ သူ အိမ္ၾကီးေပၚမွာ အခ်စ္ တလင္းေခၚေနတံုး မမပြင္႕ရဲ႕ အေမ သူတို႕ကို မိသြားသည္ ။ ထိုအခ်ိန္က သူသည္ သူေတာ႕ အခ်ဳပ္ထဲေရာက္ၿပီ...အလုပ္လဲ ၿပဳတ္ၿပီ လို႕ တထစ္ခ် ထင္ခဲ႕မိသည္ ။ မမပြင္႕ကို ခ်စ္ခဲ႕ရလို႕ ၿဖစ္ခ်င္ရာ ၿဖစ္ပါေစေတာ႕ လို႕ သူ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီး မမပြင္႕ရဲ႕ အေဖ ေရွ႕ ...
“ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ”
၀န္ခံ လိုက္သည္ ။ ရဲမွဴးၾကီး က သူ႕ကို အိမ္မွာ လံုၿခံဳေရး အေနနဲ႕ ေနတံုးက ရုပ္ရည္သန္႕ၿပန္႕သည္ .. မ်က္ႏွာခ်ိဳသည္.. အကင္းပါး ဖ်တ္လပ္သည္ ဆိုၿပီး သေဘာက်ခဲ႕သည္ ။ အခုလဲ သူ႕သမီး ပြင္႕လင္းေတာက္ထြန္း နဲ႕ ညိစြန္းသည္ ဆိုတာ ေပၚေပါက္ေတာ႕ ရဲမွဴးၾကီး က သူ႕ကို သူထင္ထားခဲ႕သလို ပါးပိတ္ရိုက္တာတို႕ ..ေၿခနဲ႕ကန္တာတို႕ မလုပ္ဘဲ ေတြေတြၾကီး စဥ္းစားေနခဲ႕သည္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ၿငိမ္ေနၿပီး ၀ွဴးကနဲ ေလမွဳတ္ထုတ္လိုက္ သက္ၿပင္းခ်လိုက္ နဲ႕ သူ႕ေရွ႕မွာ သူ႕ကို ေက်ာခိုင္းၿပီး ေဆးၿပင္းလိပ္တလိပ္ကို မီးညွိေသာက္သည္ ။ ခဏေနေတာ႕..
“ မင္းလတ္..မင္း ဆယ္တန္းေအာင္လား ...”
လို႕ ေမးသည္ ။ သူလဲ မထင္မွတ္ဘဲ ေမးလိုက္တာေၾကာင္႕ အံ႕ၾသေနေပမယ္႕..
“ ေအာင္ပါတယ္ ..ၿပည္နယ္မွဴးၾကီး ...”
လို႕ ေၿဖသည္ ။
“ မင္း ငါ႕သမီးကို တကယ္ခ်စ္တာလား...”
လို႕ ထပ္ေမးသည္ ။
“ ဟုတ္..တကယ္ခ်စ္ပါတယ္ ...”
လို႕ သူေၿဖသည္ ။ ရဲမွဴးၾကီး သူ႕ကို ေက်ာခိုင္းထားၿပီး...
“ ေအး..မင္းတို႕ကို လက္ထပ္ေပးမယ္ ...”
လို႕ ေၿပာလိုက္ေသာအခါ သူ မေမွ်ာ္လင္႕ခဲ႕လို႕ တုန္လွဳပ္ေၿခာက္ၿခားသြားရသည္ ။ မမပြင္႕နဲ႕ သူ လက္ထပ္ခဲ႕ရသည္ ။ အၾကီးအက်ယ္ေတာ႕ မဟုတ္ဘူး ..။ ရံုးတက္ လက္မွတ္ထိုးၾကရတာ ..။ အိမ္မွာေတာ႕ အိမ္က ခ်က္ၿပဳတ္တဲ႕ လူေတြက ေထာပတ္ထမင္း နဲ႕ၾကက္သားဟင္းေတြ ခ်က္ၿပီး အိမ္သားေတြ နဲ႕ အိမ္မွာ အလုပ္လုပ္သူေတြ.. တာ၀န္က်တဲ႕ ရဲေတြ စားၾကရသည္ ။
ကင္းေစာင္႕တဲ႕ အက္စေကာ႕ရဲသားေလး ဘ၀ကေန ရဲမွဴးၾကီးရဲ႕ သားမက္ ဘ၀ ေရာက္ရွိခဲ႕သည္ ။ တပတ္အတြင္း သူ သည္ ရဲအရာရွိသင္တန္းေက်ာင္း ( ဆတ္ေက်ာင္း ) ကို တက္ေရာက္ရေသာအခါ သူ တုန္လွဳပ္ရေလာက္ေအာင္ အံ႕ၾသတၾကီး ၿဖစ္ခဲ႕ရသည္ ။ အရွင္ေမြးေတာ႕ ေန႕ခ်င္းၾကီး ဆိုသလိုဘဲ သူသည္ လူၾကီးေတြ ေစာင္မမွဳေၾကာင္႕.. မမပြင္႕တို႕ေၾကာင္႕ ရဲအရာရွိတေယာက္ ၿဖစ္ခဲ႕ရသည္ ။ ဒုရဲအုပ္ တေယာက္ ၿဖစ္လာသည္ ..။
မမပြင္႕သည္ သူ႕ရဲ႕ ဇနီးမယား ၿဖစ္သလို သူ႕ ကိုကယ္တင္တဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ လို႕လဲ ေခၚဆိုႏိုင္သည္ ။ ရဲအုပ္ ယဥ္ယဥ္ႏြယ္ လာေခၚလို႕ သူ အထဲ ၿပန္၀င္ခဲ႕သည္ ။ သူတို႕ ရဲခ်ဳပ္ ထြက္ေတာ႕မည္ ။ အားလံုး ေၿပးၾက လႊားၾက နဲ႕ အလုပ္မ်ားၾကၿပီ ...။ အဲဒီတံုးက မမပြင္႕ က ေက်ာင္းမွာ အလွဆံုး အလွဘုရင္မ ( ကြင္း ) အေရြးခံရတဲ႕ မိန္းမတေယာက္ ေပါ႕ ..။
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းထဲမွာလဲ မမပြင္႕ကို ၾကိဳက္တဲ႕လူေတြက တပံုၾကီး ..။ မမပြင္႕ကို လိုက္စကားေၿပာၾကတဲ႕ လူေတြ.. စာလိုက္ေပးတဲ႕လူေတြ မ်ားလြန္းလို႕ မမပြင္႕ မိဘေတြက မမပြင္႕ကို ကားအၾကိဳအပို႕ လုပ္ရံုမက ကားေမာင္းသူ ဒရိုင္ဘာေတြကို ေက်ာင္းထဲမွာဘဲ ေစာင္႕ခိုင္း ခဲ႕တာ ..။ မမပြင္႕ အေဖရဲ႕ လက္ေအာက္က ရဲအရာရွိ လူပ်ိဳေတြ ဆိုရင္လဲ မမပြင္႕ကို သေဘာက် လိုခ်င္ၾကလို႕ ေခ်ာင္းေၿမာင္းေနတာေတြ တပံုၾကီးဘဲ ..။
မင္းလတ္လို လက္ေမာင္းမွာ အရစ္တရစ္ေတာင္ မရွိတဲ႕ ရဲတပ္သားေလး ကို မမပြင္႕ က ခ်စ္သူအၿဖစ္ စာရင္းသြင္း စဥ္းစား လိမ္႕မည္လို႕ ဘယ္သူကမွ ထင္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး ..။ အဲဒီတံုးက မမပြင္႕ ေန႕ခင္းပိုင္း ေတာင္ၾကီးေစ်းထဲ သြားရင္ ..မမပြင္႕ ညပိုင္း ေတာင္ၾကီး ညေေစ်းတန္းကို ထြက္ရင္....မမပြင္႕ က်ီးၿဖဴကန္ဖက္.. ကေလာဖက္သြားရင္ .. မင္းလတ္က အက္စေကာ႕ လိုက္ရသည္ ။ မမပြင္႕ကို ကာကြယ္ဖို႕ မင္းလတ္က ကိုယ္ရံေတာ္ ရဲသားကေလး ..။ အမ္၁၆ကို အဆင္သင္႕ကိုင္ၿပီး မမ ေနာက္ပါးက ထပ္ခ်ပ္မကြာ လိုက္ခဲ႕ရတဲ႕ ကိုယ္ရံေတာ္ အက္စေကာ႕ေလး ပါ ..။
မမပြင္႕တို႕ အိမ္မွာ ဆိုရင္လဲ ၿခံတံခါးေပါက္မွာ ေန႕ေရာညပါ ေစာင္႕ရတဲ႕ ဂိတ္ေစာင္႕ေလး ေပါ႕ ..။ မမပြင္႕က တအား နန္းဆန္ဆန္ က်က္သေရရွိရွိနဲ႕ လွရံုမက ကိုယ္လံုး အခ်ိဳးအဆက္ကလဲ ေယာက်္ားေတြ ၿမင္ရင္ သမင္လည္ၿပန္ ေငးေမာၾကရေလာက္ေအာင္ လွေတာ႕ မင္းလတ္သည္ မမပြင္႕ကို တိတ္တခိုး သေဘာက် မိခဲ႕သည္ ..။ မမပြင္႕လမ္းေလွ်ာက္တဲ႕အခါ တံုခါလွဳပ္တဲ႕ တင္ပါးၾကီးေတြကို ခိုးခိုးၾကည္႕ၿပီး သေဘာက် ၿပစ္မွားခဲ႕ရာက မမပြင္႕ကို အ၀တ္အစား မပါဘဲ ၿမင္လိုက္ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာဘဲလို႕ စဥ္းစားမိသည္ ..။ မင္းလတ္သည္ မမပြင္႕ အိပ္ခန္းနဲ႕ ေရခ်ိုးခန္းကို ေခ်ာင္းၾကည္႕ဖို႕ စိတ္ထဲ ၿဖစ္မိခဲ႕ေပမယ္႕ ေတာ္ေတာ္ နဲ႕မ ေခ်ာင္းၿဖစ္ခဲ႕ ..။
မမပြင္႕သည္ ရဲမွဴးၾကီး သမီးတေယာက္ ၿဖစ္လို႕ အမွဳစစ္တဲ႕အခါ လက္သံေၿပာင္တဲ႕ အိုးဆားဗစ္ရဲၾကီး အေၾကာင္း ၾကားသိဘူးထားခဲ႕လို႕ ရာဇ၀တ္အိုးကို တုတ္နဲ႕ထိုးဖို႕ ၀န္ေလးေနခဲ႕တာ ..။ မမပြင္႕က ညအခ်ိန္ ကင္းေစာင္႕ေနရင္ မင္းလတ္ေလး ခ်မ္းေနရွာမွာဘဲ ဆိုၿပီး အိမ္ေဖၚမေလးကို ေကာ္ဖီပို႕ခိုင္းရာက စၿပီး မမပြင္႕သည္ သူ႕အေပၚ ေစတနာထားတာေတြကို သိလာရေတာ႕ မင္းလတ္လဲ မမပြင္႕ကို အခ်စ္ေတြ ၿပည္႕ေနတဲ႕ အၾကည္႕ေတြနဲ႕ ၾကည္႕မိလာသည္ ..။ မမပြင္႕ကလဲ သူ႕အၾကည္႕ေတြကို သတိထားမိလာသလိုဘဲ ..။
တေန႕ မမပြင္႕ အေဖ နဲ႕ အေမ ကေလာကို ညအိပ္ခရီးသြားၾကတာ မမပြင္႕ က ေနလို႕ သိပ္မေကာင္းဘူး ဆိုၿပီး အိမ္မွာ ထမင္းခ်က္တဲ႕ မိန္းမၾကီးနဲ႕ဘဲ က်န္ခဲ႕သည္ ..။ မမပြင္႕ မိဘေတြက အိမ္ေဖၚမေလးေရာ..ကားဒရိုင္ဘာ ရဲသားကိုေရာ ေခၚသြားခဲ႕လို႕ အိမ္မွာ လူသိပ္နည္းေနခ်ိန္ မင္းလတ္လဲ မမပြင္႕ အိပ္ခန္းကို တက္ေခ်ာင္းပါေတာ႕သည္ ..။ သစ္သားတရုတ္ကပ္ၾကားကေနၿပီး မမပြင္႕ စာၾကည္႕စားပြဲကိုၿမင္ေနရေတာ႕ မမပြင္႕ ကြန္ၿပဴတာဖြင္႕ၿပီး အင္တာနက္က ေယာက်္ား လီးပံုေတြ လိုးတဲ႕ ပံုေတြ ၾကည္႕တာေတြကို မင္းလတ္ အားလံုး ေတြ႕သိသြားရသည္ ။
မင္းလတ္ မမပြင္႕အခန္းကို ေခ်ာင္းဖို႕က မလြယ္လွ ..။ သစ္ပင္ေပၚ ဖက္တက္..သစ္ကိုင္းကို ခိုၿပီး အိမ္ၾကီးဆီကို လွမ္းခိုကူး၇တာ ..။ မမပြင္႕က အိပ္ခန္းတံခါးကို အတြင္းကေန ဂ်က္ထိုးၿပီး သူ႕ဖါသာ လံုၿခံဳလွၿပီ ဆိုၿပီး လုပ္ေနတာ ၿဖစ္သည္ ..။ စိတ္ေတြ ထလာၿပိ ဆိုရင္ မမပြင္႕က ထမိန္ေလးကို ေၿဖခ်ၿပီး သူ႕အဖုတ္ကို သူ ပြတ္ေတာ႕တာဘဲ ..။ တခ်က္တခ်က္ မမပြင္႕ရဲ႕ တိုးတိုးညည္းသံေလးေတြကိုပါ မင္းလတ္ ၾကားရသည္ ..။
မမပြင္႕သည္ တဏွာၾကြက သူ႕ဖါသာ ပြတ္ေနရတာကို မင္းလတ္ သနားမိသည္ ။ မမပြင္႕ လိုလားေနတဲ႕ ကာမဆႏၵေတြကို သူ ၿဖည္႕ဆည္းေပးလိုက္ခ်င္သည္ ။ မမပြင္႕ ေရခ်ိဳးတာေတြကိုလည္း မင္းလတ္ ေခ်ာင္းသည္ ..။ မမပြင္႕သည္ တဏွာၾကီးတဲ႕ မိန္းမတေယာက္လို႕ ေၿပာရမလားဘဲ ..။ ေရခ်ိဳးခါနီးလဲ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ကို သူ ပြတ္သည္ ..။ လက္နဲ႕ အာသာေၿဖသည္ ..။ မင္းလတ္လဲ မမပြင္႕ သူ႕ေစာက္ဖုတ္ကို သူ ပြတ္ေနတာေတြ ေတြ႕ေတာ႕ လီးတအား ေတာင္ၿပီး ေခ်ာင္းေနရင္းေတာင္ သူ႕လီးကို သူ ကိုင္ဆုပ္ ပြတ္တိုက္မိရသည္ ။ မမပြင္႕ ရဲ႕ အိပ္ခန္းနဲ႕ ေရခ်ိဳးခန္းကို ေခ်ာင္းတာ အက်င္႕တခု ၿဖစ္လာသည္ ။ မိလိုက္ရင္ ဘ၀ပ်က္မယ္႕ဟာၾကီး ..။
တေန႕မွာ မမပြင္႕ သူ ေခ်ာင္းေနတာကို သိသြားသည္ ။ သူ႕ကို အခန္းထဲ ၀င္ခိုင္းသည္ ။ သူလီးၾကီး မတ္မတ္ေတာင္ေနတာကို မမပြင္႕ ေတြ႕သြားသည္ ..။ မမပြင္႕ သည္ သူ႕အေဖၾကီးနဲ႕တိုင္လိုက္ရင္ မင္းလတ္ ခ်က္ခ်င္း ဘ၀ပ်က္သြားမွာ ..။ မမပြင္႕က အေဖၾကီးနဲ႕ မတိုင္ဘဲ မင္းလတ္ နဲ႕ ခ်စ္ၿဗဴဟာခင္း လိုက္သည္ ..။ မင္းလတ္အဖို႕ ထီဆုၾကီး ေပါက္သလို စိတ္မွန္းနဲ႕ ၿပစ္မွားေနခဲ႕ရတဲ႕ မမပြင္႕ကို စိတ္ၾကိဳက္ လိုးခြင္႕ရသြားသည္ ။ မမပြင္႕နဲ႕ လူ လစ္ရင္ လစ္သလို လိုးၾကသည္ ။ အိမ္မွာ မလစ္ရင္ သူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာ ခ်ိန္းေတြ႕ၿပီး လိုးၾက သည္ ။
တေန႕မွာ မမပြင္႕ရဲ႕ အေဖနဲ႕ အေမ ခရီးသြားၾကလို႕ လြတ္လပ္ၿပီ အထင္နဲ႕ မမပြင္႕အခန္းမွာ မင္းလတ္ သည္ မမပြင္႕ကို ေကာင္းေကာင္း လိုးေပးေနစဥ္ မမပြင္႕ အေမ ေနမေကာင္းလို႕ အိမ္ၿပန္ေရာက္လာသည္ ..။ သမီးရဲ႕ အခန္းမွာ တေဖါင္းေဖါင္း တဖြတ္ဖြတ္ နဲ႕ ခ်စ္တလင္းေခၚသံေတြ ဆူညံေနတာ အဖြားၾကီး ၾကားသြားသည္ ။ မမပြင္႕ရဲ႕ ညည္းသံေတြကလဲ အက်ယ္ၾကီး ..။ တံခါးကို တဒံုးဒံုး ထုၿပီး ဖြင္႕ခိုင္းသည္ ..။ မင္းလတ္သည္ မမပြင္႕ကို အားနဲ႕မာန္နဲ႕ ေဆာင္႕ထည္႕ေပးေနခ်ိန္ၾကီး ...။ မမပြင္႕ နဲ႕ မင္းလတ္ တန္းလန္းၾကီး မိသြားသည္ ..။
မမပြင္႕အေဖၾကီးက သူ႕သမီးလဲ အပ်ိဳ ၿပန္ၿဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုၿပီး မင္းလတ္ကိုဘဲ ၾကီးပြားေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္တာက ပိုေကာင္းမည္ လို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္ ..။ မင္းလတ္ကို အရာရွိ သင္တန္း တက္ခိုင္းလိုက္လို႕ မင္းလတ္ ဒုရဲအုပ္ တေယာက္ ၿဖစ္လာသည္ ။ မမပြင္႕ နဲ႕ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာလဲ ေနရ..အရာရွိေလးလဲ ၿဖစ္လာလို႕ မင္းလတ္ကို သူငယ္ခ်င္းေတြက အရမ္း ကံေကာင္းသည္ လို႕ ေၿပာၾကသည္ ။
အရွင္ေမြးေတာ႕ ေန႕ခ်င္းၾကီး ဆိုတဲ႕ စကားလိုဘဲ မင္းလတ္သည္ မမပြင္႕ အေဖၾကီး ေၾကာင္႕ ခဏခ်င္းမွာဘဲ ရာထူး တဆင္႕ၿပီးတဆင္႕ တက္ခဲ႕သည္ ။ မမပြင္႕ အေဖၾကီး အၿငိမ္းစားယူသြားတဲ႕ အခ်ိန္မွာ မင္းလတ္သည္ ရဲမွဴးတေယာက္ ၿဖစ္ေနၿပီ ..။
ရဲမွဴးမင္းလတ္ ငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေတြ ၿပန္ေၿပာင္း သတိရေနသည္ ။ ကိုမင္း သူ႕အထက္လူၾကီးနဲ႕ ရွမ္းၿပည္ကို လိုက္သြားတာ ဖုန္းမဆက္လို႕ ပြင္႕လင္း စိတ္ပူေနခဲ႕တာ .. အခုဘဲ ကိုမင္း ဖုန္းေခၚလို႕ စိတ္နဲနဲ ေအးသြားရသည္ ။ ကိုမင္းက သူ ေတာင္ၾကီးမွာ ေရာက္ေနေတာ႕ ပြင္႕လင္းနဲ႕ ငယ္ငယ္က ဇာတ္လမ္းေတြကို မွတ္မိ သတိရေနတယ္ လို႕ ေၿပာသည္ ။ ကိုမင္းနဲ႕ သူ႕တပည္႕မ ေဆြေဆြထြန္း အတူတူ ပါသြားလို႕ ပြင္႕လင္း စိတ္မခ်ဘူး ..။ ပြင္႕လင္း ကိုမင္းအေၾကာင္းကို သိလို႕ ..။ ေဆြေဆြထြန္းကလဲ မ်က္လံုးက ကစားတယ္ေလ ..။ ဖင္ကလဲ ေတာင္႕ေတာင္႕နဲ႕ ..။ ဟြန္း ...မလြယ္ဘူး ..။ ကိုမင္းနဲ႕ ဖုန္းေၿပာလို႕အၿပီး ေနလို႕မေကာင္း ၿဖစ္ေနတဲ႕ မာမီ႕ကို သြားၾကည္႕မလို႕ အေပၚထပ္ကို တက္ဖို႕ ၿပင္တံုး ဖုန္းလာသည္ ..။
“ ဟလို..အမိန္႕ရွိပါရွင္ ...”
“ ဟိတ္..YELLOW ...ကိုယ္ပါ ..”
“ ဟယ္ ..စိန္စိန္ ..ယူ ဘယ္တံုးက ေရာက္လဲ ...”
“ ကိုယ္ေရာက္ေနတာၾကာၿပီ...တပတ္ရွိၿပီ ...ယူ႕ကို ေတြ႕လိုက္လို႕ မေန႕ညက ..Tall , dark and handsome ၾကီးတေယာက္နဲ႕ Royal Garden မွာ.... အဲဒါ ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲ သိခ်င္လို႕ ေခၚလိုက္တာ.. ကိုမင္းလတ္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ခိခိ ..”
“ ဟာ..ယူကလဲ..အဲဒါ ..ဦးတိုက္ေအာင္ႏိုင္ ေလ ..သိတယ္မွဳတ္လား ...”
“ သိတာေပါ႕..ကိုယ္႕ေယာက်္ားရဲ႕ တပ္ရင္းမွဴး ၿဖစ္ခဲ႕ေသးတယ္ေလ ..ဒီ လူၾကီးရဲ႕ မိန္းမ ဆံုးသြားတာ မၾကာေသးဘူးေလ..ဟင္းဟင္း.. ဒါေၾကာင္႕ ယူနဲ႕ မေန႕ညက ေတြ႕လိုက္ေတာ႕.. ဘာေတြ ၿဖစ္ကုန္ၾကၿပီလဲ သိခ်င္လို႕ ...”
“ ဘာမွ မၿဖစ္ပါဘူး..စိန္စိန္ရယ္ ...ကိုမင္းလတ္က သူ႕ရဲခ်ဳ ဳ ပ္နဲ႕ ရွမ္းၿပည္ ရံုးစစ္ ပါသြားတယ္ ...ဦးတိုက္ေအာင္ႏိုင္ နဲ႕ မေန႕ညက ညစာ စားတာလဲ ကိုမင္းလတ္ အတြက္ပါဘဲ .. ဒို႕တေယာက္ထဲ မဟုတ္ပါဘူး.. ဒို႕ ဒက္ဒီလဲ ပါတယ္ေလ ...ဒက္ဒီနဲ႕ ဦးတိုက္ေအာင္ႏိုင္တို႕က ဟိုးတံုးက ေဂါက္ရိုက္ဖက္ေတြ ေလ ...”
“ အိုေကေလ ..YELLOW ... ဘာမ်ား ရင္သိမ္႕တုန္ ဇာတ္လမ္း ၾကားရမလဲလို႕ ..ဆက္လိုက္တာ.. ကိုယ္တို႕ မၿပန္ခင္ ထမင္း စားၾကရေအာင္ကြာ...”
“ ေအးေအး...ေတြ႕ခ်င္တယ္..ကိုထိုက္ ကိုလဲ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္ ...”
“ ေအးေအး..ကိုယ္ သူနဲ႕ ကိုယ္တို႕ အားမယ္႕ရက္ ေမးၿပီး ယူ႕ဆီ ဖုန္း ၿပန္ဆက္လိုက္မယ္ ..YELLOW ..”
“ ေကာင္းၿပီ စိန္စိန္ ...”
စိန္စိန္မင္းခန္႕သည္ ပြင္႕လင္းေတာက္ထြန္းရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ၿဖစ္သည္ ။ စိန္စိန္မင္းခန္႕ရဲ႕ ေယာက်္ား ကိုထိုက္သူ က သီရီလကၤာမွာ သံအမတ္ ၿဖစ္ေနသည္ ။သူတို႕ ၿမန္မာၿပည္ ခဏလာလည္ၾကေၾကာင္း ပြင္႕လင္း ၾကားထားၿပီးသား ..။ စိန္စိန္မင္းခန္႕က ပြင္႕လင္းကို မင္းလတ္ နဲ႕ ရီးစားၿဖစ္ကထဲက YELLOW လို႕ ေခၚသည္ ။ အခုတိုင္ ႏုတ္က်ိ ဳးေနသည္ ..။ YELLOW ဘဲ ေခၚေနတံုးဘဲ ..။ စိန္စိန္မင္းခန္႕က ငယ္ငယ္ထဲက ညစ္စုတ္သည္ ။ စကားေၿပာ ပက္စက္သည္ ။ ေနာက္ေၿပာင္တာ ၾကမ္းသည္ ။ ရဲနဲ႕ လိုးေနလို႕ ..ရဲလိုး လို႕ ေခၚတာတဲ႕ ..။
မေန႕ည က ပြင္႕လင္းနဲ႕ ဒက္ဒီ ရြိဳင္ရယ္ဂါးဒင္း စားေသာက္ဆိုင္မွာ ဦးတိုက္ေအာင္ႏိုင္နဲ႕ ညစာ အတူတူစားၾကသည္ ။ ဒက္ဒီက ဖိတ္ေကြ်းတဲ႕ ညစာ စားပြဲေလးပါ ..။ ဒက္ဒီ ရဲမွဴးၾကီးဘ၀က ဦးတိုက္ေအာင္ႏိုင္ နဲ႕ တၿမိဳ႕ထဲ ေနဘူး..ေဂါက္ရိုက္ဖက္ေတြ ၿဖစ္ဖူးၿပီး သိပ္ ခင္မင္ခဲ႕ၾကသည္ ။ ဒက္ဒီက သူ႕ငယ္ငယ္က မိတ္ေဆြ ဦးတိုက္ေအာင္ႏိုင္ နဲ႕ ၿပန္ဆံုရင္း မင္းလတ္အတြက္ ေၿပာဆိုေပးခ်င္လို႕ ပြင္႕လင္းကိုပါ ညစာ စားပြဲကို ေခၚသြားသည္ ။ မင္းလတ္သည္ ဒက္ဒီ အလုပ္ရွိစဥ္က ဒက္ဒီ႕ အရွိန္နဲ႕ ရာထူးေတြ တခုၿပီး တခု တက္ခဲ႕ေပမယ္႕ အခု ဒက္ဒီလဲ ပင္စင္ယူၿပီးသြားေရာ ထပ္တက္ဖို႕က မလြယ္ေတာ႕ဘူးေလ ..။ ဦးတိုက္ေအာင္ႏိုင္က မင္းလတ္တို႕ရဲ႕ အေပၚက ၾကီးၾကီးမာစတာၾကီး ၿဖစ္လာေတာ႕ မင္းလတ္ကို ေစာင္မၾကည္႕ရွဳႏိုင္တာမို႕ ဒက္ဒီက ပြင္႕လင္းနဲ႕ပါ မိတ္ဆက္ေပးခ်င္တာပါ ။
ဦးတိုက္ေအာင္ႏီုင္ က မေန႕ညက ဒက္ဒီ နဲ႕ စကားေၿပာ အရက္ေသာက္ရတာထက္ ပြင္႕လင္းကို ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားေနေၾကာင္း ပြင္႕လင္း သိသည္ ။ ဦးတိုက္ေအာင္ႏိုင္ရဲ႕ အၾကည္႕ေတြက ရဲတင္းလြန္းေနတာ သတိထားမိသည္ ။ ဒက္ဒီကလည္း မိတ္ေပါေတာ႕ သူတို႕ အတူတူ ထိုင္စားေသာက္ေနတံုး လာႏုတ္ဆက္တဲ႕ လူေတြ က အမ်ားၾကီးဘဲ ..။ ဒက္ဒီနဲ႕ အရင္က လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ စစ္ဖက္နယ္ဖက္က ပင္စင္စားၾကီးေတြ နဲ႕ တိုးေနေတာ႕ ဒက္ဒီ အလုပ္မ်ားေနခဲ႕သည္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဦးတိုက္ေအာင္ႏိုင္က ပြင္႕လင္းကို...
“ ပြင္႕က အရမ္းႏုတာ အသက္ ၄၀ေက်ာ္လို႕ ဘယ္လိုမွ မထင္ရဘူး..တကယ္ေကာ ဟုတ္ရဲ႕လား ပြင္႕ရယ္ ...”
လို႕ ေၿပာသလို ပြင္႕နဲ႕ ဘယ္လို ထပ္ဆံုႏိုင္မလဲ.. ဖုန္းနံပါတ္ေလး ေပးပါလား ...”
လို႕ ေၿပာတာေတြက သူ သာမန္ထက္ေတာ႕ ပိုေနၿပီ မဟုတ္လား ..။ လင္ငုတ္တုပ္ ရွိေနရက္နဲ႕ သူက ထပ္ေတြ႕ခ်င္ရတာ နဲ႕ ဖုန္းဆက္ခ်င္ရတာနဲ႕ ..။ အင္း ..။မလြယ္ပါလား ..။ တခုရွိတာက ပြင္႕လင္း ဖက္ကလဲ ထူးဆန္းသည္ ။ ဘယ္လို ၿဖစ္သလဲ မသိဘူး ..။ သူနဲ နီးနီးစပ္စပ္ တစားပြဲထဲ ထမင္းအတူတူ ထိုင္စားခ်ိန္ ရင္ေတြ တအားခံုတာဘဲ ..။ သူ႕အၾကည္႕ ..။ သူ႕အၾကည္႕ေတြ ေၾကာင္႕လား ..။ သူ႕စူးစူးရဲရဲ အၾကည္႕ေတြက ပြင္႕လင္းရဲ႕ ၀တ္ထားတဲ႕ အ၀တ္အစားေတြကို ေဖါက္ထြင္းၿပီး ပြင္႕လင္းကို ကိုယ္တံုးလံုး ၿမင္ေနရသလိုဘဲ ..။ တဏွာခိုးေတြ ေ၀ေနတယ္ လို႕ေၿပာၾကတာမ်ိဳးလား ..။ ဟိဟိ..ေခၚေတာ တေထာင္အား မ်က္လံုးလို႕ တင္စားရမလား ..။ အိမ္ၿပန္ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္ ပြင္႕လင္းရဲ႕ ထမိန္မွာ သူ႕မ်က္လံုးေတြ စိုက္ကပ္ ပါလာသလို ဘဲ ..။ အင္း..သူ ပြင္႕လင္းကို တအား ၾကိဳက္သြားတဲ႕ ပံုရွိသည္ ..။ ပြင္႕လင္းကေရာ ...။ ပြင္႕လင္းလဲ ရင္ေတြ ခံုၿပီး သူ႕အၾကည္႕ေတြေၾကာင္႕ စိတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ ဂေယာက္ဂရက္ ၿဖစ္ခဲ႕ရတာ ၀န္ခံရမည္ ။ သူက ဒက္ဒီ႕ကို လူခ်င္း ခြဲခါနီး..
"အကိုၾကီး သားမက္အတြက္ ဘာမွ မပူပါနဲ႕ ...က်ေနာ္ ၾကည္႕လိုက္ပါ႕မယ္ ...”
လို႕ ေၿပာသြားခဲ႕သည္ ..။ ဒက္ဒီကေတာ႕ ဦးတိုက္ေအာင္ႏိုင္ ပြင္႕လင္းအေပၚ မရိုးသားတာကို မသိဘူး ..။ သူ႕သားမက္ ရာထူးတိုးဖို႕ေတာ႕ လမ္းပြင္႕လာပါၿပီ ဆိုၿပီး ေပ်ာ္ေနခဲ႕သည္ ။
Credit.. .original writer
#♥♥♥♥
Unicode
...........
CREDIT TO ( အတွေးပင်လယ်ပြာ မှ ကူးယူသည် )
YELLOW ( ၁ )
( လူလူ ရေးသည် )
ရှမ်းပြည်နယ် ။ တောင်ကြီးမြို့ ။ ပြည်နယ် ရဲတပ်ဖွဲ့မှူးရုံး ...။
“ လုံခြုံရေး လမ်းကြောင်းတွေ အားလုံး စီစဉ် ပြီးပါပြီ ရဲမှူး ....”
ခြေစုံဆွဲ အလေးပြုကာ ပြောလိုက်တဲ့ ဒုရဲအုပ် ဆွေဆွေထွန်း ကို လက်တော့ပ် နဲ့ အလုပ်များနေတဲ့ ရဲမှူး ဦးမင်းလတ် တချက်မော့ကြည့်သည် ။
“ အေး..ကောင်းတယ် ...ရှေ့ဆုံးက ပွိုင့်ကားမှာ အရာရှိ ဘယ်သူပါလဲ ...”
“ ရဲအုပ် ကျော်မောင်မောင် ပါ ရဲမှူး ....”
“ အေး ကောင်းတယ် ...ယဉ်ယဉ်နွယ် ကို ခဏ ခေါ်လိုက် ...”
“ ဟုတ်...ရဲမှူး ....”
ဒုရဲအုပ် ဆွေဆွေထွန်း သူ့ရှေ့က ထွက်အသွား သူ တချက်ကြည့်လိုက်သည် ။ အပြာရင့်ရောင် ယူနီဖေါင်း စကပ် အောက်က တင်ပါးကြီးတွေက ထယ်ထယ်ဝါဝါ ၀င့်၀င့် ကြွားကြွား နဲ့မသိမသာ တုန်ခါနေသည် ။ သက်ပြင်းချရင်း ... အင်း ဒီသူငယ်မ ကျန်းမာရေး တော်တော် ကောင်းတယ်.. လို့ သူ့စိတ်ထဲက မှတ်ချက်ချလိုက်သည် ။ ရဲအုပ်ယဉ်ယဉ်နွယ် ရောက်လာသည် ။ သူ့ကို အလေးပြုရင်း ..
“ ရဲမှူး...ဘာလိုပါလဲ ...” လို့ မေးသည် ။
“ အဖိုးကြီးကော ..ဘယ်တော့ ထွက်မယ်တဲ့လဲ ...”
လို့ သူ မေးလိုက်သည် ။ ယဉ်ယဉ်နွယ်က..
“ ခုထိတော့ ဒုတိုင်းမှူးနဲ့ စကားကောင်းနေတယ် ရဲမှူး ..ထွက်မယ့်သဘော မရှိသေးဘူး ရှင့် ..”
လို့ ပြုံးပြုံးလေး ပြောသည် ။
“ ဒါ..ချနေကြလား ...”
လက်မကို ပါးစပ်နား ထိုးပြရင်း မေးသည် ။ ယဉ်ယဉ်နွယ်က ..
“ ဟုတ်..ရဲမှူး..”
လို့ ဖြေသည် ။ ဒုရဲအုပ် ဆွေဆွေထွန်း နဲ့ ရဲအုပ် ယဉ်ယဉ်နွယ်တို့က သူနဲ့ အတူ ရဲချုပ်ရဲ့ ရုံးအဖွဲ့အဖြစ် တောင်ကြီး ခရီးစဉ်မှာ လိုက်လာကြတာ ..။ ညရနာရီအထိ ရဲချုပ်က မပြန်သေး ။ သူ အဆောက်အဦး အပြင်ဖက်ကို ထွက်ခဲ့သည် ။ လေအေးအေး က သူ့ကို အိပ်ချင်စိတ်တွေ ပပျောက်သွာစေသည် ။ နှင်းမှုံတွေ ကြားထဲ ကင်းစောင့်နေကြတဲ့ သူ့လူတွေကို တွေ့လိုက်သည် ။ အမှောင်ရိပ်မှာ အပြာရင့်ရောင် ဂျာကင်..နဲ့ အမ်၁၆ ကို ပိုက်ရင်း ရပ်နေတဲ့ ရဲတပ်သားလေး ကို သူ သေသေချာချာ ကြည့်လိုက်သည် ။
သက်ဦးဆန်း ...။ ဒီကောင်လေးသည် မျက်နှာထားလေး ကောင်းပြီး ဖင်ပေါ့ပြီး ခိုင်းကောင်းလို့ ရန်ကုန်ကနေ သူ ခေါ်ခဲ့သည် ။ သက်ဦးဆန်းက ..
“ ရဲမှူး...ဘာလိုပါလဲ ခင်ဗျ...”
လို့ သူ့ကို မေးသည် ။
“ မလိုပါဘူးကွာ..မင်း အရမ်းချမ်းနေလား ...”
လို့ ပြန်မေးရင်း သူ့လက်က နာရီကို ကြည့်သည် ။
“ မချမ်းပါဘူး ..ရဲမှူး ...”
လို့ သက်ဦးဆန်း ဖြေသည် ။ သက်ဦးဆန်း ကင်းစောင့်နေတာကို ကြည့်ပြီး တချိန်က သူလဲ ဒီလိုဆောင်းကာလ ဒီ တောင်ကြီးမြို့မှာဘဲ ကင်းစောင့်ခဲ့ရတာလေးတွေကို သူ ပြန်ပြောင်း သတိရ မိသွားသည် ..။ အဲဒီတုံးက ...။ အဲဒီတုံးက သူသည် သက်ဦးဆန်းလိုဘဲ ရဲတပ်သားလေးတယောက် ဖြစ်ခဲ့သည် ။ ဒီလို ဆောင်းအခါသမယ တွေမှာ အပြင်ဖက်မှာ ကင်းတာ၀န်ကျခဲ့ဘူးသည် ။ ရဲမှူးကြီးရဲ့ အက်စကော့ လုံခြုံရေး လိုက်ခဲ့ရဘူးသည် ။ ဒီလို ရဲမှူးကြီး ရဲ့ အက်စကော့ လုပ်ရင်း ..မမပွင့်နဲ့ ဆုံခဲ့ရသည် ။ မမပွင့် သည် သူတို့ ရဲမှူးကြီးရဲ့ သမီး ဖြစ်သည် ။ ရဲမှူးကြီးရဲ့ သမီး နဲ့ ရဲတပ်သားလေးတို့ရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းတပုဒ် က ထိုခေတ်ထိုအခါမှာ လူပြောများတဲ့ နံမည်ကြီး ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ခဲ့ရသည် ။
မမပွင့်သည် သူ့လို အညတြ ရဲတပ်သားလေးကို ပြန်ချစ်ခဲ့သည် ။ တဏှာကို အရင်းခံသည်ဘဲ ဆိုဆို..မမပွင့်သည် သူ့ကို ချစ်ကြောင်း သူ့မိဘတွေ အရှေ့မှာ ရဲရဲ၀န့်၀န့် ပြောခဲ့ ၀န်ခံခဲ့သည် ။ မမပွင့်ကြောင့်လဲ သူသည် ယခု လက်ရှိအခြေအနေကို ရောက်ရှိခဲ့ရတာ ပါ ။ မမပွင့် နဲ့ သူ ချစ်ခဲ့ကြပြီး အချစ်တွေ လွန်ခဲ့တာ အကြိမ်ကြိမ် ဖြစ်လာသည် ။ မိဘတွေ မရှိချိန် အိမ်ပေါ်မှာ ချစ်စခန်းဖွင့်ခဲ့ကြသလို သူငယ်ချင်း အိမ်တွေမှာလဲ ချိန်းတွေ့ခဲ့ကြသည် ။ မြို့ပြင် တောထဲမှာလည်း ဆုံပြီး အချစ်လွန်ခဲ့ကြသည် ။ တနေ့မှာ မမပွင့် နဲ့ သူ အိမ်ကြီးပေါ်မှာ အချစ် တလင်းခေါ်နေတုံး မမပွင့်ရဲ့ အမေ သူတို့ကို မိသွားသည် ။ ထိုအချိန်က သူသည် သူတော့ အချုပ်ထဲရောက်ပြီ...အလုပ်လဲ ပြုတ်ပြီ လို့ တထစ်ချ ထင်ခဲ့မိသည် ။ မမပွင့်ကို ချစ်ခဲ့ရလို့ ဖြစ်ချင်ရာ ဖြစ်ပါစေတော့ လို့ သူ ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီး မမပွင့်ရဲ့ အဖေ ရှေ့ ...
“ဟုတ်မှန်ကြောင်း ”
၀န်ခံ လိုက်သည် ။ ရဲမှူးကြီး က သူ့ကို အိမ်မှာ လုံခြုံရေး အနေနဲ့ နေတုံးက ရုပ်ရည်သန့်ပြန့်သည် .. မျက်နှာချိုသည်.. အကင်းပါး ဖျတ်လပ်သည် ဆိုပြီး သဘောကျခဲ့သည် ။ အခုလဲ သူ့သမီး ပွင့်လင်းတောက်ထွန်း နဲ့ ညိစွန်းသည် ဆိုတာ ပေါ်ပေါက်တော့ ရဲမှူးကြီး က သူ့ကို သူထင်ထားခဲ့သလို ပါးပိတ်ရိုက်တာတို့ ..ခြေနဲ့ကန်တာတို့ မလုပ်ဘဲ တွေတွေကြီး စဉ်းစားနေခဲ့သည်။ တော်တော်ကြာ ငြိမ်နေပြီး ၀ှူးကနဲ လေမှုတ်ထုတ်လိုက် သက်ပြင်းချလိုက် နဲ့ သူ့ရှေ့မှာ သူ့ကို ကျောခိုင်းပြီး ဆေးပြင်းလိပ်တလိပ်ကို မီးညှိသောက်သည် ။ ခဏနေတော့..
“ မင်းလတ်..မင်း ဆယ်တန်းအောင်လား ...”
လို့ မေးသည် ။ သူလဲ မထင်မှတ်ဘဲ မေးလိုက်တာကြောင့် အံ့သြနေပေမယ့်..
“ အောင်ပါတယ် ..ပြည်နယ်မှူးကြီး ...”
လို့ ဖြေသည် ။
“ မင်း ငါ့သမီးကို တကယ်ချစ်တာလား...”
လို့ ထပ်မေးသည် ။
“ ဟုတ်..တကယ်ချစ်ပါတယ် ...”
လို့ သူဖြေသည် ။ ရဲမှူးကြီး သူ့ကို ကျောခိုင်းထားပြီး...
“ အေး..မင်းတို့ကို လက်ထပ်ပေးမယ် ...”
လို့ ပြောလိုက်သောအခါ သူ မမျှော်လင့်ခဲ့လို့ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသွားရသည် ။ မမပွင့်နဲ့ သူ လက်ထပ်ခဲ့ရသည် ။ အကြီးအကျယ်တော့ မဟုတ်ဘူး ..။ ရုံးတက် လက်မှတ်ထိုးကြရတာ ..။ အိမ်မှာတော့ အိမ်က ချက်ပြုတ်တဲ့ လူတွေက ထောပတ်ထမင်း နဲ့ကြက်သားဟင်းတွေ ချက်ပြီး အိမ်သားတွေ နဲ့ အိမ်မှာ အလုပ်လုပ်သူတွေ.. တာ၀န်ကျတဲ့ ရဲတွေ စားကြရသည် ။
ကင်းစောင့်တဲ့ အက်စကော့ရဲသားလေး ဘ၀ကနေ ရဲမှူးကြီးရဲ့ သားမက် ဘ၀ ရောက်ရှိခဲ့သည် ။ တပတ်အတွင်း သူ သည် ရဲအရာရှိသင်တန်းကျောင်း ( ဆတ်ကျောင်း ) ကို တက်ရောက်ရသောအခါ သူ တုန်လှုပ်ရလောက်အောင် အံ့သြတကြီး ဖြစ်ခဲ့ရသည် ။ အရှင်မွေးတော့ နေ့ချင်းကြီး ဆိုသလိုဘဲ သူသည် လူကြီးတွေ စောင်မမှုကြောင့်.. မမပွင့်တို့ကြောင့် ရဲအရာရှိတယောက် ဖြစ်ခဲ့ရသည် ။ ဒုရဲအုပ် တယောက် ဖြစ်လာသည် ..။
မမပွင့်သည် သူ့ရဲ့ ဇနီးမယား ဖြစ်သလို သူ့ ကိုကယ်တင်တဲ့ ကျေးဇူးရှင် လို့လဲ ခေါ်ဆိုနိုင်သည် ။ ရဲအုပ် ယဉ်ယဉ်နွယ် လာခေါ်လို့ သူ အထဲ ပြန်၀င်ခဲ့သည် ။ သူတို့ ရဲချုပ် ထွက်တော့မည် ။ အားလုံး ပြေးကြ လွှားကြ နဲ့ အလုပ်များကြပြီ ...။ အဲဒီတုံးက မမပွင့် က ကျောင်းမှာ အလှဆုံး အလှဘုရင်မ ( ကွင်း ) အရွေးခံရတဲ့ မိန်းမတယောက် ပေါ့ ..။
တက္ကသိုလ်ကျောင်းထဲမှာလဲ မမပွင့်ကို ကြိုက်တဲ့လူတွေက တပုံကြီး ..။ မမပွင့်ကို လိုက်စကားပြောကြတဲ့ လူတွေ.. စာလိုက်ပေးတဲ့လူတွေ များလွန်းလို့ မမပွင့် မိဘတွေက မမပွင့်ကို ကားအကြိုအပို့ လုပ်ရုံမက ကားမောင်းသူ ဒရိုင်ဘာတွေကို ကျောင်းထဲမှာဘဲ စောင့်ခိုင်း ခဲ့တာ ..။ မမပွင့် အဖေရဲ့ လက်အောက်က ရဲအရာရှိ လူပျိုတွေ ဆိုရင်လဲ မမပွင့်ကို သဘောကျ လိုချင်ကြလို့ ချောင်းမြောင်းနေတာတွေ တပုံကြီးဘဲ ..။
မင်းလတ်လို လက်မောင်းမှာ အရစ်တရစ်တောင် မရှိတဲ့ ရဲတပ်သားလေး ကို မမပွင့် က ချစ်သူအဖြစ် စာရင်းသွင်း စဉ်းစား လိမ့်မည်လို့ ဘယ်သူကမှ ထင်ကြမှာ မဟုတ်ဘူး ..။ အဲဒီတုံးက မမပွင့် နေ့ခင်းပိုင်း တောင်ကြီးဈေးထဲ သွားရင် ..မမပွင့် ညပိုင်း တောင်ကြီး ညေဈေးတန်းကို ထွက်ရင်....မမပွင့် ကျီးဖြူကန်ဖက်.. ကလောဖက်သွားရင် .. မင်းလတ်က အက်စကော့ လိုက်ရသည် ။ မမပွင့်ကို ကာကွယ်ဖို့ မင်းလတ်က ကိုယ်ရံတော် ရဲသားကလေး ..။ အမ်၁၆ကို အဆင်သင့်ကိုင်ပြီး မမ နောက်ပါးက ထပ်ချပ်မကွာ လိုက်ခဲ့ရတဲ့ ကိုယ်ရံတော် အက်စကော့လေး ပါ ..။
မမပွင့်တို့ အိမ်မှာ ဆိုရင်လဲ ခြံတံခါးပေါက်မှာ နေ့ရောညပါ စောင့်ရတဲ့ ဂိတ်စောင့်လေး ပေါ့ ..။ မမပွင့်က တအား နန်းဆန်ဆန် ကျက်သရေရှိရှိနဲ့ လှရုံမက ကိုယ်လုံး အချိုးအဆက်ကလဲ ယောကျ်ားတွေ မြင်ရင် သမင်လည်ပြန် ငေးမောကြရလောက်အောင် လှတော့ မင်းလတ်သည် မမပွင့်ကို တိတ်တခိုး သဘောကျ မိခဲ့သည် ..။ မမပွင့်လမ်းလျှောက်တဲ့အခါ တုံခါလှုပ်တဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး သဘောကျ ပြစ်မှားခဲ့ရာက မမပွင့်ကို အ၀တ်အစား မပါဘဲ မြင်လိုက်ရရင် သိပ်ကောင်းမှာဘဲလို့ စဉ်းစားမိသည် ..။ မင်းလတ်သည် မမပွင့် အိပ်ခန်းနဲ့ ရေချိုးခန်းကို ချောင်းကြည့်ဖို့ စိတ်ထဲ ဖြစ်မိခဲ့ပေမယ့် တော်တော် နဲ့မ ချောင်းဖြစ်ခဲ့ ..။
မမပွင့်သည် ရဲမှူးကြီး သမီးတယောက် ဖြစ်လို့ အမှုစစ်တဲ့အခါ လက်သံပြောင်တဲ့ အိုးဆားဗစ်ရဲကြီး အကြောင်း ကြားသိဘူးထားခဲ့လို့ ရာဇ၀တ်အိုးကို တုတ်နဲ့ထိုးဖို့ ၀န်လေးနေခဲ့တာ ..။ မမပွင့်က ညအချိန် ကင်းစောင့်နေရင် မင်းလတ်လေး ချမ်းနေရှာမှာဘဲ ဆိုပြီး အိမ်ဖေါ်မလေးကို ကော်ဖီပို့ခိုင်းရာက စပြီး မမပွင့်သည် သူ့အပေါ် စေတနာထားတာတွေကို သိလာရတော့ မင်းလတ်လဲ မမပွင့်ကို အချစ်တွေ ပြည့်နေတဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကြည့်မိလာသည် ..။ မမပွင့်ကလဲ သူ့အကြည့်တွေကို သတိထားမိလာသလိုဘဲ ..။
တနေ့ မမပွင့် အဖေ နဲ့ အမေ ကလောကို ညအိပ်ခရီးသွားကြတာ မမပွင့် က နေလို့ သိပ်မကောင်းဘူး ဆိုပြီး အိမ်မှာ ထမင်းချက်တဲ့ မိန်းမကြီးနဲ့ဘဲ ကျန်ခဲ့သည် ..။ မမပွင့် မိဘတွေက အိမ်ဖေါ်မလေးရော..ကားဒရိုင်ဘာ ရဲသားကိုရော ခေါ်သွားခဲ့လို့ အိမ်မှာ လူသိပ်နည်းနေချိန် မင်းလတ်လဲ မမပွင့် အိပ်ခန်းကို တက်ချောင်းပါတော့သည် ..။ သစ်သားတရုတ်ကပ်ကြားကနေပြီး မမပွင့် စာကြည့်စားပွဲကိုမြင်နေရတော့ မမပွင့် ကွန်ပြူတာဖွင့်ပြီး အင်တာနက်က ယောကျ်ား လီးပုံတွေ လိုးတဲ့ ပုံတွေ ကြည့်တာတွေကို မင်းလတ် အားလုံး တွေ့သိသွားရသည် ။
မင်းလတ် မမပွင့်အခန်းကို ချောင်းဖို့က မလွယ်လှ ..။ သစ်ပင်ပေါ် ဖက်တက်..သစ်ကိုင်းကို ခိုပြီး အိမ်ကြီးဆီကို လှမ်းခိုကူး၇တာ ..။ မမပွင့်က အိပ်ခန်းတံခါးကို အတွင်းကနေ ဂျက်ထိုးပြီး သူ့ဖါသာ လုံခြုံလှပြီ ဆိုပြီး လုပ်နေတာ ဖြစ်သည် ..။ စိတ်တွေ ထလာပြိ ဆိုရင် မမပွင့်က ထမိန်လေးကို ဖြေချပြီး သူ့အဖုတ်ကို သူ ပွတ်တော့တာဘဲ ..။ တချက်တချက် မမပွင့်ရဲ့ တိုးတိုးညည်းသံလေးတွေကိုပါ မင်းလတ် ကြားရသည် ..။
မမပွင့်သည် တဏှာကြွက သူ့ဖါသာ ပွတ်နေရတာကို မင်းလတ် သနားမိသည် ။ မမပွင့် လိုလားနေတဲ့ ကာမဆန္ဒတွေကို သူ ဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်ချင်သည် ။ မမပွင့် ရေချိုးတာတွေကိုလည်း မင်းလတ် ချောင်းသည် ..။ မမပွင့်သည် တဏှာကြီးတဲ့ မိန်းမတယောက်လို့ ပြောရမလားဘဲ ..။ ရေချိုးခါနီးလဲ သူ့စောက်ဖုတ်ကို သူ ပွတ်သည် ..။ လက်နဲ့ အာသာဖြေသည် ..။ မင်းလတ်လဲ မမပွင့် သူ့စောက်ဖုတ်ကို သူ ပွတ်နေတာတွေ တွေ့တော့ လီးတအား တောင်ပြီး ချောင်းနေရင်းတောင် သူ့လီးကို သူ ကိုင်ဆုပ် ပွတ်တိုက်မိရသည် ။ မမပွင့် ရဲ့ အိပ်ခန်းနဲ့ ရေချိုးခန်းကို ချောင်းတာ အကျင့်တခု ဖြစ်လာသည် ။ မိလိုက်ရင် ဘ၀ပျက်မယ့်ဟာကြီး ..။
တနေ့မှာ မမပွင့် သူ ချောင်းနေတာကို သိသွားသည် ။ သူ့ကို အခန်းထဲ ၀င်ခိုင်းသည် ။ သူလီးကြီး မတ်မတ်တောင်နေတာကို မမပွင့် တွေ့သွားသည် ..။ မမပွင့် သည် သူ့အဖေကြီးနဲ့တိုင်လိုက်ရင် မင်းလတ် ချက်ချင်း ဘ၀ပျက်သွားမှာ ..။ မမပွင့်က အဖေကြီးနဲ့ မတိုင်ဘဲ မင်းလတ် နဲ့ ချစ်ဗြူဟာခင်း လိုက်သည် ..။ မင်းလတ်အဖို့ ထီဆုကြီး ပေါက်သလို စိတ်မှန်းနဲ့ ပြစ်မှားနေခဲ့ရတဲ့ မမပွင့်ကို စိတ်ကြိုက် လိုးခွင့်ရသွားသည် ။ မမပွင့်နဲ့ လူ လစ်ရင် လစ်သလို လိုးကြသည် ။ အိမ်မှာ မလစ်ရင် သူငယ်ချင်း အိမ်မှာ ချိန်းတွေ့ပြီး လိုးကြ သည် ။
တနေ့မှာ မမပွင့်ရဲ့ အဖေနဲ့ အမေ ခရီးသွားကြလို့ လွတ်လပ်ပြီ အထင်နဲ့ မမပွင့်အခန်းမှာ မင်းလတ် သည် မမပွင့်ကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးနေစဉ် မမပွင့် အမေ နေမကောင်းလို့ အိမ်ပြန်ရောက်လာသည် ..။ သမီးရဲ့ အခန်းမှာ တဖေါင်းဖေါင်း တဖွတ်ဖွတ် နဲ့ ချစ်တလင်းခေါ်သံတွေ ဆူညံနေတာ အဖွားကြီး ကြားသွားသည် ။ မမပွင့်ရဲ့ ညည်းသံတွေကလဲ အကျယ်ကြီး ..။ တံခါးကို တဒုံးဒုံး ထုပြီး ဖွင့်ခိုင်းသည် ..။ မင်းလတ်သည် မမပွင့်ကို အားနဲ့မာန်နဲ့ ဆောင့်ထည့်ပေးနေချိန်ကြီး ...။ မမပွင့် နဲ့ မင်းလတ် တန်းလန်းကြီး မိသွားသည် ..။
မမပွင့်အဖေကြီးက သူ့သမီးလဲ အပျို ပြန်ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူး ဆိုပြီး မင်းလတ်ကိုဘဲ ကြီးပွားအောင် လုပ်ပေးလိုက်တာက ပိုကောင်းမည် လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ..။ မင်းလတ်ကို အရာရှိ သင်တန်း တက်ခိုင်းလိုက်လို့ မင်းလတ် ဒုရဲအုပ် တယောက် ဖြစ်လာသည် ။ မမပွင့် နဲ့ ချမ်းချမ်းသာသာလဲ နေရ..အရာရှိလေးလဲ ဖြစ်လာလို့ မင်းလတ်ကို သူငယ်ချင်းတွေက အရမ်း ကံကောင်းသည် လို့ ပြောကြသည် ။
အရှင်မွေးတော့ နေ့ချင်းကြီး ဆိုတဲ့ စကားလိုဘဲ မင်းလတ်သည် မမပွင့် အဖေကြီး ကြောင့် ခဏချင်းမှာဘဲ ရာထူး တဆင့်ပြီးတဆင့် တက်ခဲ့သည် ။ မမပွင့် အဖေကြီး အငြိမ်းစားယူသွားတဲ့ အချိန်မှာ မင်းလတ်သည် ရဲမှူးတယောက် ဖြစ်နေပြီ ..။
ရဲမှူးမင်းလတ် ငယ်ငယ်က အကြောင်းတွေ ပြန်ပြောင်း သတိရနေသည် ။ ကိုမင်း သူ့အထက်လူကြီးနဲ့ ရှမ်းပြည်ကို လိုက်သွားတာ ဖုန်းမဆက်လို့ ပွင့်လင်း စိတ်ပူနေခဲ့တာ .. အခုဘဲ ကိုမင်း ဖုန်းခေါ်လို့ စိတ်နဲနဲ အေးသွားရသည် ။ ကိုမင်းက သူ တောင်ကြီးမှာ ရောက်နေတော့ ပွင့်လင်းနဲ့ ငယ်ငယ်က ဇာတ်လမ်းတွေကို မှတ်မိ သတိရနေတယ် လို့ ပြောသည် ။ ကိုမင်းနဲ့ သူ့တပည့်မ ဆွေဆွေထွန်း အတူတူ ပါသွားလို့ ပွင့်လင်း စိတ်မချဘူး ..။ ပွင့်လင်း ကိုမင်းအကြောင်းကို သိလို့ ..။ ဆွေဆွေထွန်းကလဲ မျက်လုံးက ကစားတယ်လေ ..။ ဖင်ကလဲ တောင့်တောင့်နဲ့ ..။ ဟွန်း ...မလွယ်ဘူး ..။ ကိုမင်းနဲ့ ဖုန်းပြောလို့အပြီး နေလို့မကောင်း ဖြစ်နေတဲ့ မာမီ့ကို သွားကြည့်မလို့ အပေါ်ထပ်ကို တက်ဖို့ ပြင်တုံး ဖုန်းလာသည် ..။
“ ဟလို..အမိန့်ရှိပါရှင် ...”
“ ဟိတ်..YELLOW ...ကိုယ်ပါ ..”
“ ဟယ် ..စိန်စိန် ..ယူ ဘယ်တုံးက ရောက်လဲ ...”
“ ကိုယ်ရောက်နေတာကြာပြီ...တပတ်ရှိပြီ ...ယူ့ကို တွေ့လိုက်လို့ မနေ့ညက ..Tall , dark and handsome ကြီးတယောက်နဲ့ Royal Garden မှာ.... အဲဒါ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ သိချင်လို့ ခေါ်လိုက်တာ.. ကိုမင်းလတ် ဘယ်ရောက်နေလဲ ခိခိ ..”
“ ဟာ..ယူကလဲ..အဲဒါ ..ဦးတိုက်အောင်နိုင် လေ ..သိတယ်မှုတ်လား ...”
“ သိတာပေါ့..ကိုယ့်ယောကျ်ားရဲ့ တပ်ရင်းမှူး ဖြစ်ခဲ့သေးတယ်လေ ..ဒီ လူကြီးရဲ့ မိန်းမ ဆုံးသွားတာ မကြာသေးဘူးလေ..ဟင်းဟင်း.. ဒါကြောင့် ယူနဲ့ မနေ့ညက တွေ့လိုက်တော့.. ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်ကြပြီလဲ သိချင်လို့ ...”
“ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး..စိန်စိန်ရယ် ...ကိုမင်းလတ်က သူ့ရဲချု ု ပ်နဲ့ ရှမ်းပြည် ရုံးစစ် ပါသွားတယ် ...ဦးတိုက်အောင်နိုင် နဲ့ မနေ့ညက ညစာ စားတာလဲ ကိုမင်းလတ် အတွက်ပါဘဲ .. ဒို့တယောက်ထဲ မဟုတ်ပါဘူး.. ဒို့ ဒက်ဒီလဲ ပါတယ်လေ ...ဒက်ဒီနဲ့ ဦးတိုက်အောင်နိုင်တို့က ဟိုးတုံးက ဂေါက်ရိုက်ဖက်တွေ လေ ...”
“ အိုကေလေ ..YELLOW ... ဘာများ ရင်သိမ့်တုန် ဇာတ်လမ်း ကြားရမလဲလို့ ..ဆက်လိုက်တာ.. ကိုယ်တို့ မပြန်ခင် ထမင်း စားကြရအောင်ကွာ...”
“ အေးအေး...တွေ့ချင်တယ်..ကိုထိုက် ကိုလဲ တွေ့ချင်ပါတယ် ...”
“ အေးအေး..ကိုယ် သူနဲ့ ကိုယ်တို့ အားမယ့်ရက် မေးပြီး ယူ့ဆီ ဖုန်း ပြန်ဆက်လိုက်မယ် ..YELLOW ..”
“ ကောင်းပြီ စိန်စိန် ...”
စိန်စိန်မင်းခန့်သည် ပွင့်လင်းတောက်ထွန်းရဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်း ဖြစ်သည် ။ စိန်စိန်မင်းခန့်ရဲ့ ယောကျ်ား ကိုထိုက်သူ က သီရီလင်္ကာမှာ သံအမတ် ဖြစ်နေသည် ။သူတို့ မြန်မာပြည် ခဏလာလည်ကြကြောင်း ပွင့်လင်း ကြားထားပြီးသား ..။ စိန်စိန်မင်းခန့်က ပွင့်လင်းကို မင်းလတ် နဲ့ ရီးစားဖြစ်ကထဲက YELLOW လို့ ခေါ်သည် ။ အခုတိုင် နုတ်ကျိ ုးနေသည် ..။ YELLOW ဘဲ ခေါ်နေတုံးဘဲ ..။ စိန်စိန်မင်းခန့်က ငယ်ငယ်ထဲက ညစ်စုတ်သည် ။ စကားပြော ပက်စက်သည် ။ နောက်ပြောင်တာ ကြမ်းသည် ။ ရဲနဲ့ လိုးနေလို့ ..ရဲလိုး လို့ ခေါ်တာတဲ့ ..။
မနေ့ည က ပွင့်လင်းနဲ့ ဒက်ဒီ ရွိုင်ရယ်ဂါးဒင်း စားသောက်ဆိုင်မှာ ဦးတိုက်အောင်နိုင်နဲ့ ညစာ အတူတူစားကြသည် ။ ဒက်ဒီက ဖိတ်ကျွေးတဲ့ ညစာ စားပွဲလေးပါ ..။ ဒက်ဒီ ရဲမှူးကြီးဘ၀က ဦးတိုက်အောင်နိုင် နဲ့ တမြို့ထဲ နေဘူး..ဂေါက်ရိုက်ဖက်တွေ ဖြစ်ဖူးပြီး သိပ် ခင်မင်ခဲ့ကြသည် ။ ဒက်ဒီက သူ့ငယ်ငယ်က မိတ်ဆွေ ဦးတိုက်အောင်နိုင် နဲ့ ပြန်ဆုံရင်း မင်းလတ်အတွက် ပြောဆိုပေးချင်လို့ ပွင့်လင်းကိုပါ ညစာ စားပွဲကို ခေါ်သွားသည် ။ မင်းလတ်သည် ဒက်ဒီ အလုပ်ရှိစဉ်က ဒက်ဒီ့ အရှိန်နဲ့ ရာထူးတွေ တခုပြီး တခု တက်ခဲ့ပေမယ့် အခု ဒက်ဒီလဲ ပင်စင်ယူပြီးသွားရော ထပ်တက်ဖို့က မလွယ်တော့ဘူးလေ ..။ ဦးတိုက်အောင်နိုင်က မင်းလတ်တို့ရဲ့ အပေါ်က ကြီးကြီးမာစတာကြီး ဖြစ်လာတော့ မင်းလတ်ကို စောင်မကြည့်ရှုနိုင်တာမို့ ဒက်ဒီက ပွင့်လင်းနဲ့ပါ မိတ်ဆက်ပေးချင်တာပါ ။
ဦးတိုက်အောင်နီုင် က မနေ့ညက ဒက်ဒီ နဲ့ စကားပြော အရက်သောက်ရတာထက် ပွင့်လင်းကို ပိုပြီး စိတ်၀င်စားနေကြောင်း ပွင့်လင်း သိသည် ။ ဦးတိုက်အောင်နိုင်ရဲ့ အကြည့်တွေက ရဲတင်းလွန်းနေတာ သတိထားမိသည် ။ ဒက်ဒီကလည်း မိတ်ပေါတော့ သူတို့ အတူတူ ထိုင်စားသောက်နေတုံး လာနုတ်ဆက်တဲ့ လူတွေ က အများကြီးဘဲ ..။ ဒက်ဒီနဲ့ အရင်က လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် စစ်ဖက်နယ်ဖက်က ပင်စင်စားကြီးတွေ နဲ့ တိုးနေတော့ ဒက်ဒီ အလုပ်များနေခဲ့သည် ။ ဒီအချိန်မှာ ဦးတိုက်အောင်နိုင်က ပွင့်လင်းကို...
“ ပွင့်က အရမ်းနုတာ အသက် ၄၀ကျော်လို့ ဘယ်လိုမှ မထင်ရဘူး..တကယ်ကော ဟုတ်ရဲ့လား ပွင့်ရယ် ...”
လို့ ပြောသလို ပွင့်နဲ့ ဘယ်လို ထပ်ဆုံနိုင်မလဲ.. ဖုန်းနံပါတ်လေး ပေးပါလား ...”
လို့ ပြောတာတွေက သူ သာမန်ထက်တော့ ပိုနေပြီ မဟုတ်လား ..။ လင်ငုတ်တုပ် ရှိနေရက်နဲ့ သူက ထပ်တွေ့ချင်ရတာ နဲ့ ဖုန်းဆက်ချင်ရတာနဲ့ ..။ အင်း ..။မလွယ်ပါလား ..။ တခုရှိတာက ပွင့်လင်း ဖက်ကလဲ ထူးဆန်းသည် ။ ဘယ်လို ဖြစ်သလဲ မသိဘူး ..။ သူနဲ နီးနီးစပ်စပ် တစားပွဲထဲ ထမင်းအတူတူ ထိုင်စားချိန် ရင်တွေ တအားခုံတာဘဲ ..။ သူ့အကြည့် ..။ သူ့အကြည့်တွေ ကြောင့်လား ..။ သူ့စူးစူးရဲရဲ အကြည့်တွေက ပွင့်လင်းရဲ့ ၀တ်ထားတဲ့ အ၀တ်အစားတွေကို ဖေါက်ထွင်းပြီး ပွင့်လင်းကို ကိုယ်တုံးလုံး မြင်နေရသလိုဘဲ ..။ တဏှာခိုးတွေ ေ၀နေတယ် လို့ပြောကြတာမျိုးလား ..။ ဟိဟိ..ခေါ်တော တထောင်အား မျက်လုံးလို့ တင်စားရမလား ..။ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အချိန် ပွင့်လင်းရဲ့ ထမိန်မှာ သူ့မျက်လုံးတွေ စိုက်ကပ် ပါလာသလို ဘဲ ..။ အင်း..သူ ပွင့်လင်းကို တအား ကြိုက်သွားတဲ့ ပုံရှိသည် ..။ ပွင့်လင်းကရော ...။ ပွင့်လင်းလဲ ရင်တွေ ခုံပြီး သူ့အကြည့်တွေကြောင့် စိတ်တွေ တော်တော် ဂယောက်ဂရက် ဖြစ်ခဲ့ရတာ ၀န်ခံရမည် ။ သူက ဒက်ဒီ့ကို လူချင်း ခွဲခါနီး..
"အကိုကြီး သားမက်အတွက် ဘာမှ မပူပါနဲ့ ...ကျနော် ကြည့်လိုက်ပါ့မယ် ...”
လို့ ပြောသွားခဲ့သည် ..။ ဒက်ဒီကတော့ ဦးတိုက်အောင်နိုင် ပွင့်လင်းအပေါ် မရိုးသားတာကို မသိဘူး ..။ သူ့သားမက် ရာထူးတိုးဖို့တော့ လမ်းပွင့်လာပါပြီ ဆိုပြီး ပျော်နေခဲ့သည် ။
Credit.. .original writer
#♥♥♥♥
Comments
Post a Comment